De winter cq herfst knalde er aardig in. Van een graadje of 26 naar een gevoelstemperatuur van min 10. Op zaterdagochtend ging ik de deur uit in mijn korte broekje en de slippertjes en toog ik naar de Optisport om mij van mijn beste kant te laten zien. Ik was erin geluisd door Leonie. Met het uitzicht op een lunch bij haar in het restaurant (ze werkt bij Jamie’s Italian in de Markthal) ben ik te lijmen met een natte vinger.
Even een uitleg van de situatie. Ik begreep namelijk zelf niet helemaal wat ik daar aan het doen was. Om het makkelijk te maken. Tijmen, een zoontje van een vriendje van mijn vriendinnetje Leonie, moest zwemmen. Of het nu voor een diploma was, is mij tot op heden overigens nog niet duidelijk. Gezeten op de tribune vroeg ik mijzelf af of ik in het krokodillen terrarium van Blijdorp zat. Een overijverige badmeester had besloten dat, nu de ozonlaag toch aan het afbreken was, een graadje meer moest kunnen.
Opeen gestapeld zaten we op klassieke Hartmannetjes waar ze in Almelo jaloers op zouden zijn. Meteen viel mij de badmeester op. Van temperatuurmetingen heeft hij niet veel op, maar hij stond daar met een gelouterde rust naast een trillend broedkippengedoe van een stuk of 16 pubers in wording. Terwijl Tijmen als een gek het water in sprong en als een bezetene begon te watertrappelen begon ik weer eens aan wijn te denken.Wat te denken van een frambozen-bubbelsorbet, framboosjes en prosecco.. mmm. Uiteraard was ik de focus weer kwijt. Inmiddels zat ik weer aan een glaasje Tarani Sauvignon vergezeld van een stukje vis. Omdat Leonie ruw aan mijn mouw stond te trekken begreep ik dat de zwemles voorbij was.
Ah, reageerde ik verheugd, lun-zen geblazen. Terwijl Tijmen gedag zwaaide en de badmeester bedankte voor de les schoot ik het terrarium uit en rende de parkeerplaats op. Ai, de badmeester was ook buiten aan het werk geslagen. Alleen dan ik de omgekeerde volgorde. Het leek wel winter. Nu moest ik me toch nog omkleden maar mijn “modieuse” linnen broekje kon weer de kast in. Snel omgekleed, Rob uit zijn bed getrokken en op naar de markthal voor een copieuze lunch. Na het voorgerecht begon de discussie over een echte winterwijn. Een heer naast ons begon zich met onze discussie te mengen. Nu is Leonie net als ik. Iemand die niet echt het gevoel heeft voor de situatie maar het daarna wel weer ludiek proberen op te lossen.
Na een hoop gesoebat waren we er wel achter dat er maar één “echte” winterdruif bestaat, te weten de Syrah. Syrah is één van de wereldberoemde blauwe druiven, naast de Cabernet Sauvignon en de Merlot. De Syrah druif (ook vaak Shiraz genoemd) wordt beschouwd als de nationale druif van de Rhône en Australië.
Maar warempel Rob had ook een wist je-dat je. Over de herkomst van de Syrah bestaan verschillende verhalen. Zo zou de druif bijvoorbeeld afkomstig zijn uit de Iraanse stad Shiraz en van daaruit zijn overgebracht naar de Franse Rhônevallei. Anderen beweren dat de bakermat Egypte was en dat hij onderweg naar Frankrijk de naam van het Siciliaanse Syracuse heeft meegekregen. Weer anderen beweren dat de eerste wijnranken zouden zijn aangeplant op de heuvel van de Hermitage in het Rhônegebied. De meest betrouwbare bron lijkt echter een genetisch onderzoek waaruit blijkt dat de druif is voortgekomen uit de druivensoorten Dureza en Mondeuse blanche uit Zuidoost-Frankrijk. De Syrah gedijt goed in een warm, zonnig en droog klimaat, bij voorkeur op niet al te vruchtbare grond. De Syrah wordt vanzelfsprekend veelvuldig aangeplant in de Noordelijke Rhône (bijvoorbeeld Côte Rôtie en Hermitage) maar ook in de Zuidelijk Rhône (bijvoorbeeld Châteauneuf-du-Pape en Gigondas). Verder is de druif te vinden in de Provence, Languedoc-Rousillon, Australië (bijvoorbeeld in Hunter Valley, Barossa Valley en McLaren Vale) en onder meer in Californië, Argentinië (Mendoza), Chili en Zuid-Afrika. De Syrah is een vroegrijpe, krachtige groeier die flink gesnoeid moet worden. Daarnaast is het een sterke druif met een dikke schil die immuun is voor de meeste plantenziekten. Syrah wijn krijgt daardoor niet alleen een dieprode kleur, maar ook stevige tannines.
De Syrah geeft wijnen met elementen van viooltjes, zwarte besssen, bosbessen, bramen en pruimen en soms aardbeien en frambozen. Rijpere Syrah’s hebben ook zwoelere elementen van gedroogde pruimen, leer en chocolade. In het aroma kunnen daarnaast drop, eucalyptus en zelfs gerookt vlees voorkomen. Peper, kruidnagel en andere kruiden zijn typerend voor de Syrah. Samengevat: krachtig, fruitig en kruidig. Vanwege het hoge tanninegehalte moeten de meeste Syrah wijnen vrij lang op hout rijpen. Daarnaast laat de Syrah zich uitstekend mengen met andere druivensoorten, maar gezien z’n eigen kwaliteiten is dat zeker niet noodzakelijk.
“Oke Rob”, verzuchtten Leonie en ik. Ik begon er gelijk een commercieel verhaaltje bij te verzinnen…waarom niet 10 % korting bij aanschaf van een Syrah, Shiraz of iets wat er op lijkt. Het bleef nog lang onrustig in de markthal.
Tot de volgende keer
Frankje
Recente reacties