Om de goede voornemens te ontvluchten stonden wij van de week met de zaak op de Vakantiebeurs. De vakantiebeurs hoor ik u denken. En jawel onder het mom van een vliegende kraai vangt altijd wat gingen wij in op de uitnodiging van Eric Bijl.
Eric, een Bourgondiër van het zuiverste water, heeft een hoveniersbedrijf (Gardenfair) en is verantwoordelijk voor de opbouw van de stand van Vacances-Select. Nu moet u niet denken aan een standje van 3 bij 4. Hier werd uitgepakt. Ik voelde me een beetje pietje lampenkatoen met mijn achterwandje, koelkastje en 3 decoratieflessen. En mijn 2 Champagnebokalen deden daar niets aan af.
Kosten nog moeite werden gespaard, zelfs Jos Wasch werd ingevlogen. Nadat ik serieus overwoog om mijn schoenen te verzolen toen ik de stand over was kwam Nico aan. Crossend op een Segway manoeuvreerde hij langs me. “Bouwen geblazen met je kadaver”: zei hij terwijl hij mijn plek aanwees.
Nu is Eric al geen kleine jongen en ben ik ook een aardig apparaat maar bij Nico kom je superlatieven tekort. Geweldig en net zoals ik ben. Uitermate aardig….we kunnen immers niet snel wegrennen dus we moeten wel. Hoewel met zo’n segway kun je aardig snel uit de voeten.
Maar we dwalen af, ik stond, samen met Dennis, met de stand naast een doorgaande route en het idee was dat we een proeverij aan de bezoeker zouden geven. Drie witte wijnen van drie verschillende druiven uit drie verschillende landen. En dit voor rood. Nu begon de beurs om 10:00 uur en wij waren in de veronderstelling dat ik pas tegen enen wat te doen zou krijgen. “Wacht maar af”: knipoogde Nico tegen me.
En niet te geloven ! Om 10:02 uur stond de eerste “geïnteresseerde” aan mijn tafel. “Mmmm, een Spanjaard, maken ze daar ook wijn ?” werd er belangstellend gevraagd. Uh jaja stamelde ik en ik keek een naar hem. Uit Helmond kwam hij, waarschijnlijk met de tijdmachine gekomen.
Door een te korte spijkerbroek, badstof sokken en de klassieke snor blijkt maar weer dat Helmond de jaren 90 tradities niet verloochend. Hij leek op de oom Freek op verjaardagfeestjes in 1996 met glazen vol zoute pepsels en sigaretten. Leverworst met een zilveruitje en blokjes kaas met een Ruud Gullitvlaggetje.
Goh leuk, wijn uit Valencia, zei een wat ouder echtpaar met dezelfde ANWB regenjas. Dennis en ik waren de regie al volledig kwijt. De bezoekers schonken ook zelf al in. “Lekker joh die Portugese wijnen”. “Nee, nee”; werd het echtpaar gecorrigeerd door een inmiddels nieuwe bezoeker. “Dit is Spanje want ik ruik de Tempranillo”.
Ietwat belerend kwam deze heer over. Waarschijnlijk een geschiedenisleraar in ruste maar hij wist maar mooi wat te vertellen over de wijn. Leuke man maar toch zijn er talloze dingen die ik nooit met hem zou doen. De hele kaart van een cocktailbar uitproberen bijvoorbeeld, of uitnodigen voor een triootje, of mee nemen als we gaan shoppen voor een nieuwe zwembroek.
De hele scene duurde nog geen 2 minuten en toe was de statafel al weer gevuld met nieuwe mensen. Af en aan. Rond vieren keek Dennis wat verwilderd om hem heen. En ik stak mijn zoveelste verhaal af hoe leuk het was als in de Zuid Europa hal stond om dan met wijnen uit Frankrijk, Italië en Spanje te werken. Origineel toch ? En Kamervragen parerend (is er geen Portugees of Griek dan ?) schonk ik het zoveelste proefglaasje in.
Inmiddels kwam Nico al Segwayend voorbij met zijn duim omhoog. “Meters maken”: hoorde ik vanuit de verte. Rond half 4 zakte het uiteindelijk ineen. Met het zweet op het voorhoofd ging ik op zoek naar Jos. Normaal een rustige jongen maar nu keek hij ook als een konijn in vol koplampenlicht. Of hij dit had verwacht ? Jawel begon hij overtuigend want dit was de 2e keer.
Zich meteen herstellend gooide Jos zijn haar naar achteren, keek geleerd naar zijn Takumi (de Blue Egg) en stak een sigaar op. En of ik wat lekker rood bij had ? Tuurlijk zie ik ietwat uit het veld geslagen want de eerste tekenen van een zijlende op de Takumi waren voor handen. Snel terug naar de stand en daar had Dennis al, geheel in onze Vakantiebeurs traditie van toch alweer 6 uur oud, een fles Château Tasta uit Fronsac (Bordeaux) opengetrokken. Ai, 2014, lekker dik sap.
Dennis had natuurlijk niet stil gezeten. Inmiddels had hij vrienden gemaakt met Janienke van “Ik smelt voor jou” voor een ijsdessert en een copieuze afsluiting van de eerste dag was ontstaan.
Rond half 6 in een lege Jaarbeurs aan de zijlende met Heritage en yoghurt-ijs met kersen na.
Het kan slechter….
En misschien ook maar op deze wijze wil ik graag Nico, Eric, Jos en Janienke bedanken om mijn beursavontuur gestalte te geven. Dank, had het niet willen missen.
Recente reacties